Του ΣΤ2 τα Σπασικλάκια

ΟΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΙ ΜΑΣ: ΚΑΠΟΥΡΑΝΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΖΑΒΑΛΙΑΡΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΤΣΟΒΑΓΓΕΛΗ ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΑΣΟΝΑΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΟΛΗ Η ΤΑΞΗ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ -ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ – ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΛΗ Η ΤΑΞΗ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ – ΣΠΑΖΟΚΕΦΑΛΙΕΣ: ΚΑΠΟΥΡΑΝΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ

Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΜΑΣ ΟΜΑΔΑ: ΟΛΗ Η ΤΑΞΗ

1^ο ΤΕΥΧΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014

ΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΜΑΣ

ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΙΚΙΑΣ ΜΟΥ, ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΑΣ…

ΟΝΟΜΑΤΑ ΒΓΑΛΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

  ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ:

  Από τη μάχη των Θερμοπυλών, όπου οι παντοδύναμοι Σπαρτιάτες στράφηκαν  εναντίον του υπεράριθμου και πλούσιου στρατού των Περσών.

ΟΜΗΡΟΥ:

Από τον αρχαίο φιλόσοφο και ποιητή, Όμηρο (ΕΛΕΝΑ Μ.)

ΗΦΑΙΣΤΟΥ:

Από το θεό Ήφαιστο, θεό της φωτιάς και της μεταλλουργίας., γιος του Δία και της Ήρας. Το όνομα του Ηφαίστου δόθηκε στα ηφαίστεια όρη που με τη σειρά τους έδωσαν το όνομα στην επιστήμη της ηφαιστειολογίας. (ΚΑΤΕΡΙΝΑ Λ.).

ΤΙΤΑΝΩΝ: Από τους Τιτάνες, που ήταν γίγαντες. Αρχέγονες μυθικές θεότητες. Παιδιά του Ουρανού και της Γαίας. ...

Όλοι αυτοί οι αγώνες των Ολύμπιων θεών με τους τιτάνες και τον Τυφωέα συμβολίζουν την κοσμογονική εποχή, τις αναστατώσεις της γης, πριν πάρει την τελική της μορφή. (ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ Μ.)

ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ: 

Από το μυθικό ήρωα Ηρακλή. Σύμφωνα με το μύθο ήταν γιος του Δία και της Αλκμήνης, κόρης του βασιλιά Περσέα. Από μικρό παιδί έδειξε το θάρρος και τη δύναμή του σκοτώνοντας τα δυο φίδια που ήταν στην κούνια του. όταν μεγάλωσε έκανε τους περίφημους  δώδεκα άθλους. (ΚΩΣΤΗΣ Π.)

ΡΟΣΤΩΒ:

Πιθανότατα ο δρόμος αυτός πήρε το όνομά του από μια αρχαία πόλη της Ρωσίας, το Ροστώφ, που βρίσκεται στις ακτές της λίμνης Νέρο. Είναι ένας από τους σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς των ξεναγήσεων σε παλιές ρωσικές πόλεις (Δανιήλ) Πριν από 30 χρόνια περίπου αδελφοποιήθηκε με την πόλη του Βόλου. Ο τότε δήμαρχος της πόλης μας, για να τιμήσει την αδελφή πόλη Ροστώφ, έδωσε το όνομά της σε μια οδό του Βόλου. Με το όνομα Ροστώφ είναι γνωστή και μια ρώσικη ομάδα ποδοσφαίρου.(ΜΙΛΤΟΣ Ν.)

ΑΛΚΗΣΤΙΔΟΣ :

Η Άλκηστη ήταν η ομορφότερη κόρη του Πελία, βασιλιά της Θεσσαλίας, και της Αναξιβίας. Παντρεύτηκε τον Άδμητο και αφοσιώθηκε σ’ αυτόν τόσο που έφτασε σε σημείο να δεχτεί να πεθάνει αντί γι’ αυτόν. Από το θάνατο όμως την έσωσε ο Ηρακλής. (ΦΟΙΒΟΣ Π.)

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΑΝΕΠΙΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Η νέα κεντρική βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο βόλο φιλοξενείται στο διατηρητέο κτίριο της τράπεζας Αθηνών. Κάτω από το αναπαλαιωμένο κέλυφος, προτάσεις λειτουργικότητας και αισθητική, χρωματιστές συνθέσεις, δυναμικές κατασκευές, μορφές και υλικά δένονται περίτεχνα για να αποκαλύψουν τη δύναμη και τη μαγεία της αρχιτεκτονικής, η οποία αποτυπώνεται στο νεοκλασικό αυτό κτίριο του 1925.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Δ.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Το Πανεπιστήμιο Θ. στεγάζεται στο παλαιό κτίριο της καπνοθήκης Παπαστράτου, που βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του λιμανιού του Βόλου. Αποτελεί σημείο αναφορά για την πόλη. Χτίστηκε το 1926. το 1985 αγοράστηκε από το πανεπιστήμιο. (ΒΑΣΙΛΙΚΗ Σ.)

ΑΘΑΝΑΣΑΚΕΙΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΟΛΟΥ

Είναι ένα μεγάλο και όμορφο κτίριο. Από έξω έχει λευκές κολώνες ιωνικού ρυθμού...στις διάφορες αίθουσες υπάρχουν εκθέματα που έχουν βρεθεί στην πόλη του Βόλου, καθώς και σε άλλες περιοχές, όπως το Σέσκλο και το Διμήνι. Χαρακτηριστική είναι η αίθουσα με τους αρχαίους τάφους.         

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΑΘΑΝΑΣΑΚΕΙΟ

                     ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΟΛΟΥ

              «Όταν οι χρονοκάψουλες τελειώνουν…

Ταξίδι πίσω στο χρόνο παίζοντας ανασκαφή»

 Στις 22 Ιανουαρίου 2014 επισκεφτήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο του Βόλου.

Συμμετείχαμε σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα που εφαρμόζουν οι αρχαιολόγοι του μουσείου.

Μέσα από αυτό το πρόγραμμα συνειδητοποιήσαμε τη διαδικασία της αρχαιολογικής ανασκαφής και το ρόλο της  ως «χρονοκάψουλα», ταξιδεύοντάς μας πίσω στο χρόνο.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε παρουσίαση – συζήτηση του τρόπου ζωής συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου (5^ου αιώνα περίπου π.Χ.)με επίδειξη ευρημάτων  που μας αποκαλύπτουν τον πολιτισμό, τη γραφή, τις τέχνες και γενικότερα την καθημερινότητα των ανθρώπων εκείνης της περιόδου, ξενάγηση σε χώρου του μουσείου και βιωματικό εργαστήρι (γραφή σε πηλό).

Μετά την παρουσίαση, η συντονίστρια του προγράμματος, κ. Αιμιλία Καλογιάννη, αφού μας εξήγησε πολλά πράγματα για τη δουλειά της, του αρχαιολόγου, μας χώρισε σε τρεις ομάδες:  τεχνίτες – συντηρητές – αρχαιολόγοι.

Οι τεχνίτες μας (Ελένη Κ., Έλενα Μ., Έλενα Κ., Αναστασία, Γεωργία, Βασιλική, Τζένη, Εύα)  έσκαβαν προσεκτικά, έβγαζαν απ’ το χώμα τα αρχαιολογικά ευρήματα και τα έβαζαν σε ειδικό σακουλάκι που προοριζόταν για τους συντηρητές.

Οι αρχαιολόγοι μας (Μιλτιάδης, Λευτέρης, Ιάσονας, Αρμάντο, Κώστας, Φοίβος, Έλβις) επέβλεπαν την ανασκαφή, παρατηρούσαν, κατέγραφαν σε ημερολόγιο, σχεδίαζαν και φωτογράφιζαν ό,τι έφερνε στην επιφάνεια η «αρχαιολογική σκαπάνη» των τεχνιτών μας

Οι συντηρητές μας (Γιώργος, Νεκτάριος, Κερασία, Μαρία, Κατερίνα, Κωστής, Δανιήλ) καθάριζαν προσεκτικά τα αρχαιολογικά ευρήματα, αποκαθιστούσαν τα σπασίματα ή άλλες φθορές και τα τοποθετούσαν στη θέση που έπρεπε ανάλογα με το είδος τους, γράφοντας για το καθένα μία καρτέλα που έγραφε τι ήταν το κάθε αντικείμενο.

Οι εντυπώσεις μας:

v       «Μια τέλεια εμπειρία, που θα μείνει στο μυαλό μου.» Νεκτάριος Ζ.

v       «Περάσαμε πολύ ωραία και διασκεδάσαμε. Μέσα από αυτό το πρόγραμμα έμαθα για τη δουλειά του αρχαιολόγου, του συντηρητή και του τεχνίτη σε μια αρχαιολογική ανασκαφή.» Δανιήλ Β.

v       «Η μέρα αυτή ήταν ξεχωριστή, γιατί μπήκαμε στη θέση των αρχαιολόγων, των συντηρητών και των τεχνιτών κι έτσι μάθαμε και καταλάβαμε πολλά για τη δουλειά τους.» Κατερίνα Λ.

v       «Περάσαμε τέλεια! Θα ήθελα να γίνω για μια φορά ακόμα συντηρητής.» Κερασία Γ.

v       «Αυτή η μέρα ήταν ξεχωριστή, γιατί νιώσαμε τη χαρά της συνεργασίας μέσα από τη διαδικασία της αρχαιολογικής ανασκαφής.» Μαρία Κ.

v       «Εμένα μου άρεσε περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο η κ. Αμαλία μας μύησε στα μυστικά της  αρχαιολογικής ανασκαφής (το πώς γίνεται, η μεταφορά των αρχαιολογικών ευρημάτων και όλη η διαδικασία) Λευτέρης Κ.

v       «Ήταν μια φανταστική εμπειρία! Μας άρεσε πάρα πολύ και θα θέλαμε να ξαναπάμε για μια ακόμα φορά» Έλενα Μ., Αναστασία Δ.

v       «Ο ρόλος του αρχαιολόγου δε μου άρεσε πολύ, γιατί έπρεπε να παρατηρούμε και γράφουμε συνέχεια. Μου άρεσε όμως πολύ η διαδικασία της φωτογράφησης.» Κώστας Κ.

v       «Το να είσαι αρχαιολόγος είναι πολύ ωραίο και δύσκολο πράγμα. Μαθαίνεις πολλά για την ιστορία και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων του παρελθόντος. Μου άρεσε πολύ η διαδικασία της αρχαιολογικής ανασκαφής. Ήταν ένα πολύ ωραίο «μάθημα ιστορίας». Έλενα Κ.

v       «Μου άρεσε πολύ που η κ. Αιμιλία μας υποδέχτηκε με χαρά, όταν φτάσαμε στο Μουσείο. Μετά από δύο ώρες περίπου που κράτησε αυτό το πρόγραμμα, ένιωσα ότι ήταν από τις πιο ωραίες εμπειρίες  και εκδρομές που κάναμε με το σχολείο μας. Εύχομαι να επισκεφτώ ξανά σύντομα το Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου». Εύα Μ.

v       «Πέρασα πολύ καλά, αλλά ήταν λίγο βαρετός ο ρόλος του αρχαιολόγου. Θα ήθελα περισσότερη δράση». Φοίβος Π.

v       «Μου άρεσε πολύ το πρόγραμμα στο Μουσείο, γιατί έμαθα πράγματα που δεν ήξερα. Το πώς έρχονται στην επιφάνεια τα αρχαιολογικά αντικείμενα και το πώς φτάνουν σε μας για να τα θαυμάσουμε και να καταλάβουμε τον τρόπο ζωής των αρχαίων, είναι κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση». Έλβις Ν.

     Τα ανασκαφικά μας ευρήματα

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

                      ΕΛΛΑΔΑ - ΠΗΛΙΟ                

ΕΛΛΑΔΑ – ΠΗΛΙΟ

Ο τόπος που μ’ αρέσει περισσότερο είναι το Πήλιο. Το καλοκαίρι είναι πραγματικά πολύ όμορφο μέρος με καταπράσινα δέντρα και πολύχρωμα λουλούδια. Το κάθε χωριό είναι ξεχωριστό και έχει τη δική του ομορφιά. Υπάρχουν πολλά μέρη τα οποία είναι ήσυχα και το μόνο που ακούς είναι το κελάηδισμα των πουλιών και ο ήχος των τζιτζικιών. Το Πήλιο είναι έως πλούσιος τουριστικός τόπος που προσελκύει διαφόρων ειδών ανθρώπους. Βέβαια, ακόμα και το χειμώνα  δε χάνει την ομορφιά του. στολισμένο από χιόνι παραμένει ένας μαγευτικό τόπος στον οποίο μάλιστα λαμβάνουν χώρα και χειμερινά αθλήματα. Είναι ένα μέρος που γοητεύει τους τουρίστες και εκπληρώνει πολλές επιθυμίες για αναψυχή.

Γ. Καραμήτρου

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΗΣ Ν. ΙΩΝΙΑΣ

Με τη μικρασιατική καταστροφή περίπου 1.500.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς, από τους οποίους αρκετές χιλιάδες αποβιβάστηκαν στο λιμάνι του Βόλου τον Οκτώβριο του 1922. Τα 12.000 περίπου άτομα που εγκαταστάθηκαν στο Βόλο, διέμειναν προσωρινά σε δημόσιους χώρους ή κτίρια που επιτάχθηκαν για το σκοπό αυτό. Στη συνέχεια χτίστηκαν τα πρώτα προσφυγικά σπίτια. (Δ. Βέργος, Ε. Ντ.). Αρχικά ήταν μια συνοικία του Βόλου και ονομαζόταν «προσφυγικός συνοικισμός» ή απλά συνοικισμός. Το οριστικό όνομα «Νέα Ιωνία» η περιοχή το πήρε το1947 σε ανάμνηση των χαμένων πατρίδων της Ελληνικής Ιωνίας στην Μ. Ασία και τη μετατροπή της σε Δήμο και ξεχωριστή πόλη.

(ΕΛΕΝΑ Κ.)

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ

Ο Ηλίας Βενέζης γεννήθηκε στις Κυδωνιές της Μ. Ασίας το 1904. η οικογένεια του γνώρισε το δράμα του διωγμού από τον τόπο της ήδη από τα χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου (1914-1918), ενώ ο ίδιος αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους το 1922. κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής καταστροφής. Στη συνέχεια κατάφερε να διασωθεί και να περάσει στη Μυτιλήνη, όπου ξεκίνησε τη συγγραφική του σταδιοδρομία. Το 1932 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Στην Κατοχή φυλακίστηκε από τους Γερμανούς στο Χαϊδάρι. Υπήρξε γενικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και το 1957 έγινε ακαδημαϊκός. Είναι από τους πιο γνωστούς πεζογράφους της γενιάς του ’30...

ΤΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ   ΣΩΖΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ

Στα μέσα του χειμώνα 1941-1942, στην Αθήνα, όπως και στον Πειραιά και σε άλλες μεγάλες πόλεις της  χώρα, σχηματίζονταν μεγάλες ουρές μπροστά στα δημαρχεία κι άλλα ιδρύματα. Χιλιάδες περίμεναν υπομονετικά μ’ ένα άδειο κουτί κονσέρβας στο χέρι, τη διανομή του συσσιτίου, που δεν ήταν παρά μια σούπα από βραστά ξεροφάσολα με λίγο λάδι. Το συσσίτιο αποτέλεσε για αναρίθμητους Έλληνες, το μοναδικό μέσο επιβίωσης στον τρομερό χειμώνα της πείνας, που χωρίς αυτό οι νεκροί από 300.000 που ήταν θα έφταναν εκατομμύρια.                          (ΦΟΙΒΟΣ Π.)

H ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Οι Έλληνες στην κατοχή αντιμετώπιζαν τη μεγάλη έλλειψη τροφής με πολλούς τρόπους.

Αρκετοί εγκατέλειπαν τις μεγαλουπόλεις όπου η πείνα θέριζε το λαό . πήγαιναν σε μικρές πόλεις ή χωριά όπου ήλπιζαν να βρουν ευκολότερα τροφή γι αυτούς και τα παιδιά τους. Άλλοι πάλι κατέφευγαν σε σκουπιδότοπους ψάχνοντας απομεινάρια τροφής ή ακόμα και σε κλοπές τροφίμων από τους κατακτητές.

 Ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης της πείνας ήταν ορισμένες μεγάλες πόλεις από διάφορες οργανώσεις. Παρ΄ όλα αυτά όμως οι θάνατοι από ασιτία δε σταμάτησαν.

Ο ελληνικός λαός όμως αντιμετώπισε όλα αυτά τα προβλήματα με υπομονή και θάρρος κάνοντας αντίσταση κατά των κατακτητών ως την απελευθέρωσή τους.                ( ΤZENH M.)

ΜΑΘΗΜΑ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑΣ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«ΤA ΣΠΙΤΙA ΜΕ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ» του Stewart Ross

v       «Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, έμαθα για το πώς συμπεριφέρονταν στους Εβραίους οι Ναζί κατά τη διάρκεια του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου. Με προβλημάτισε το γιατί δεν έφευγαν μακριά, όσοι ήταν κυνηγημένοι και κάθονταν να υπομείνουν τα βάσανα». Ελένη Κ.

v       «Κατά τη διάρκεια του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι οι Γερμανοί έβαζαν τον κόσμο να ζήση σε ένα μέρος που το σημάδευαν για να ξέρουν πού μένουν οι Εβραίοι. Ήταν πολύ επικίνδυνα και ήθελαν να φύγουν, αλλά δεν ήταν εύκολο. Η οικογένεια που πρωταγωνιστεί στο βιβλίο αυτό είχε περάσει πολλά, αλλά στο τέλος τα κατάφεραν.» Έλβις Ν.

v       «Μου έκανε εντύπωση το πώς ζούσαν οι άνθρωποι εκείνοι σε τέτοιες δύσκολες εποχές. Εγώ νιώθω πως θα είχα πεθάνει, όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι. Ζούσαν χωρίς αγάπη και χαρά. Η ζωή τους ήταν μέσα στα όπλα και τις εκρήξεις του πολέμου. Μου άρεσε πολύ αυτό το βιβλίο» Κώστας Κ.

v       «Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν το θάρρος της μητέρας, γιατί σε μια τέτοια δύσκολη κατάσταση λίγοι άνθρωποι αντέχουν. Με προβλημάτισε το τι απέγιναν τελικά οι Εβραίοι.» Έλενα Μ.

v       «Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι, μετά από όλες τις κακουχίες  και

την ταλαιπωρία, η οικογένεια κατάφερε να επιζήσει». Λευτέρης Κ.

v       «Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό στην τάξη μας έμαθα πολλά για τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με προβλημάτισε λίγο ότι σε κάποια σημεία δεν  καταλάβαινα την πλοκή». Μιλτιάδης Ν.

ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ… 

ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΕΝΑ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.

Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα πήγα στην παιδική χαρά που βρίσκεται κοντά στην παραλία. Εκεί που καθόμουν με άλλα πέντε παιδιά περίπου, η γη άρχισε να τρέμει και μετά υψώθηκε πάνω από τα κεφάλια μας ένα τσουνάμι πέντε μέτρων. Το κορμί μου έτρεμε από τον φόβο. Επικρατούσε μια απόλυτη ησυχία. Αμέσως τρέξαμε και ανεβήκαμε σε ένα εγκαταλελειμμένο και πανύψηλο σπίτι. Τελικά σωθήκαμε. Η νύχτα είχε πέσει πια και Τα άστρα είχαν βγει. Γυρνώντας σπίτι είδα πολλά καΐκια στους δρόμους. Όλοι νομίζαμε ότι  ήταν ένα όνειρο, αλλά μόλις φτάσαμε σπίτι άκουσα στην τηλεόραση ότι είχε γίνει ένα τσουνάμι στο αιγαίο.

Τότε όλοι καταλάβαμε ότι όλα ήταν αληθινά και δεν ονειροπολούσαμε...

ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο που με ταξίδεψε πίσω στο χρόνο. Ονειρεύτηκα ότι ήμουν μαζί με την αγαπημένη μου αδελφή σε ένα πανέμορφο τόπο της Γης, όπου οι άνθρωποι δεν έκαναν πόλεμο και πάντα επικρατούσε η ειρήνη. Η ζωή ήταν ανέμελη και δε δούλευαν όλες τις ημέρες. Μερικοί ήταν αγρότες και όργωναν το χώμα στα χωράφια τους. Οι γιαγιάδες βοηθούσαν κι αυτές στα χωράφια και φρόντιζαν τα εγγόνια τους. Τα παιδιά δεν πήγαιναν σχολείο, γιατί η εκπαίδευση δεν ήταν υποχρεωτική. Ακόμη περνούσαν το χρόνο τους παίζοντας στους δρόμους ξένοιαστα διάφορα ομαδικά παιχνίδια. Μακάρι η ζωή μας να ήταν όπως αυτή του ονείρου! (ΕΛΕΝΑ Κ.)

ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τα σχήματα...

Η καρδιά, το τρίγωνο, ο κύκλος και το τετράγωνο.

Ένα βράδυ τα σχήματα είδαν πολύ παράξενα όνειρα.

Η καρδιά είδε ότι έγινε τα δάχτυλα ενός κοριτσιού, που το έλεγαν Χρύσα.

Ο κύκλος είδε ότι έγινε η γη.

Το τρίγωνο είδε ότι έγινε βουνό.

Και το τετράγωνο...το πιο    έξυπνο... είδε ότι ήταν μαντήλι.

Το επόμενο πρωί όλοι συζητούσαν για τα παράξενα αλλά ωραία τους όνειρα.

Το τετράγωνο είπε να φτιάξει μια μηχανή μεταμόρφωσης...όλοι συμφώνησαν. Μετά από τρία μερόνυχτα το μηχάνημα ήταν έτοιμο! Βάζουν τα σχήματα μάσκες προστασίας και το τετράγωνο γυρίζει το μοχλό και μια αχτίνα πέφτει πάνω στα σχήματα. Ο κύκλος έγινε η γη, η καρδιά τα χέρια της Χρύσας που κάθε βράδυ κρατούσε την κούνια της, σηκωνόταν κι έβλεπε τα’ άστρα. Το τρίγωνο έγινε το mount Everest και το τετράγωνο έγινε το μαντήλι της κυρά- Σοφίας και έκανε φίλο ένα πανέμορφο ρούχο με το όνομα ρουχάκο. Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

                       Ελένη Κουτσοβαγγέλη

           ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

           ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗ

Αναπαράσταση ενός τύπου camera obscura                                                                  

           

Οι πρώτες φωτογραφίες αποτελούν ουσιαστικά απλές προβολές εικόνων πάνω σε κάποια επιφάνεια. Ως πρώτη φωτογραφική μηχανή μπορεί να θεωρηθεί ένα σκοτεινό δωμάτιο ή κουτί που στη μια άκρη διαθέτει μια γυαλιστερή επιφάνεια και στην απέναντι άκρη μια μικρή οπή. Σε μια τέτοια κατασκευή οι ακτίνες του φωτός διαδίδονται μέσα από την οπή και σχηματίζουν πάνω στην επιφάνεια ένα είδωλο των αντικειμένων έξω από το δωμάτιο ή το κουτί. Οι μετέπειτα μεταβολές της πρωταρχικής camera obscura οδήγησαν σε περισσότερο ελαφριές μηχανές. Παράλληλα ξεκίνησαν οι προσπάθειες για τη μόνιμη αποτύπωση της εικόνας σε μια φωτοευαίσθητη επιφάνεια, καθώς παρέμενε σημαντικό μειονέκτημα το γεγονός ότι η απλή camera obsura  δεν μπορούσε να διατηρήσει τα είδωλα των αντικειμένων. Η σύγχρονη φωτογραφική μηχανή είναι συνδυασμός εξειδικευμένων τεχνολογιών από τρεις τομείς, των λεπτοκατασκευών της οπτικής και της μηχανικής τεχνολογίας, αφετέρου της μικροηλεκτρονικής. Η ιστορία της, αν και ξεκινάει ουσιαστικά στα μέσα του 19^ου αι., έχει ρίζες στους αρχαίους πολιτισμούς, π.χ. της Κίνας και της Ελλάδας και σχετίζεται με το σκοτεινό θάλαμο (camera obscura, pinhole camera). Σε ένα σκοτεινό θάλαμο(κλειστό κουτί) με μια μικρή τρύπα σε επίπεδη επιφάνειά του, εισέρχεται το φως και απεικονίζει στην απέναντι από την τρύπα επιφάνεια ένα αντεστραμμένο είδωλο του εξωτερικού κόσμου. Αυτή η αρχή αξιοποιήθηκε κατά την Αναγέννηση για την καταγραφή εικόνων όπου ο καλλιτέχνης περνάει με το μολύβι ή χρώματα τα ίχνη των προβαλλόμενων εικόνων. Κατά το 16^ο αι. τοποθετήθηκε στη μικρή οπή ένας συγκεντρωτικός φακός, ο οποίος βελτίωνε σημαντικά την οπτική ποιότητα του απεικονιζόμενου ειδώλου. Αναφέρεται ότι ο Κέπλερ σχεδίαζε τοπία με σημαντική ακρίβεια αξιοποιώντας αυτή την αρχή. Το 170 αι. κατασκευάστηκαν δε και φορητοί θάλαμοι, οι οποίοι έδωσαν ανεξαρτησία κινήσεων στους καλλιτέχνες. Η ιδέα της απεικόνισης του κόσμου σε μια επιφάνεια είναι παλιά, παρέμενε μόνο το πρόβλημα πώς θα αποτυπωθεί μόνιμα αυτή την εικόνα σε ένα χαρτί.

σύγχρονη φωτογρ. μηχανή

Δοδοντζίδη Αναστασία

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

   

Η τηλεόραση είναι ένα σύστημα τηλεπικοινωνίας που χρησιμεύει στη μετάδοση και λήψη κινούμενων εικόνων και ήχου σε μακρινές αποστάσεις με τη βοήθεια ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.

Η πρώτη τηλεόραση έδειχνε απλά κινούμενες εικόνες και δεν είχε καθόλου ηχεία οπότε δεν είχε και ήχο. Οι πρώτες επιτυχείς τηλεοπτικές μεταδόσεις έγιναν από τον Τζων Λότζι Μπαίρντ μεταξύ 1928 και 1935 στη Μ. Βρετανία.

Μετά, η δεύτερη τηλεόραση ήταν πιο μεγάλη. Η τρίτη είναι η έγχρωμη τηλεόραση.

Στις 23 Φεβρουαρίου του 1966 ξεκινάει και στην Ελλάδα η τηλεοπτική περιπέτεια, ασπρόμαυρη στην αρχή και με μικρή εμβέλεια.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 λειτουργούσαν στην Αμερική 1.300 τηλεοπτικοί σταθμοί και το 98% των Αμερικανών διέθετε τηλεόραση. Οι εκπομπές πραγματοποιούνταν κάτω από καλύτερες τεχνικές συνθήκες και ήταν έγχρωμες.

Από το 1988 επίσης, ξεκινάει και η αναμετάδοση των πρώτων δορυφορικών καναλιών.

Στην εποχή μας βάζουμε στα σπίτια μας τις σύγχρονες, λεπτές και έγχρωμες τηλεοράσεις με καλύτερο αποτέλεσμα σε εικόνα και ήχο.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΥ

Αεροπλάνο ονομάζεται η συσκευή που είναι βαρύτερη από τον αέρα και έχει τη δυνατότητα να πετάει με δικής της δύναμη.

Από τότε που ο άνθρωπος εμφανίστηκε στη γη ονειρευόταν να πετάξει σαν τα πουλιά. Πολλές αρχαίες θρησκείες έδιναν αυτή την ικανότητα στους θεούς τους και τους απεικόνιζαν να πετούν στον ουρανό. Θυμηθείτε τον Ερμή, τον αγγελιοφόρο των θεών του Ολύμπου. Ο Δαίδαλος, σύμφωνα με τη μυθολογία των αρχαίων Ελλήνων, φαίνεται πως ήταν ο πρώτος που επιχείρησε να πετάξει, μαζί με το γιό του τον Ίκαρο, φτιάχνοντας φτερά από κερί.

Η πρώτη σοβαρή απόπειρα για την ανάλυση της πτήσης έγινε από τον Αριστοτέλη στο έργο του «Φυσικά», τον 4^ο αιώνα π.χ.

Τον 15^ο αιώνα ο Λεονάρντο ντα Βίντσι προσπάθησε να στηρίξει θεωρητικά τη δυνατότητα κατασκευής πτητικών μηχανών, μελετώντας προσεκτικά την πτήση των πουλιών.

Το 1870 ο Πενώ κατασκεύασε μια μηχανή που την ονόμασε «πλανοφόρο».

Το 1879 ο Τατέν κατασκεύασε μικρό αεροπλάνο βάρους που πετούσε με πεπιεσμένο αέρα.

Το 1881 ο Μοζάϊσκι κατασκεύασε αεροπλάνο που είχε πέντε βασικά μέρη: σώμα, σταθερό φτερό, κινητήρα με έλικα, ουρά και σύστημα προσγείωσης.

Το 1903 οι αδελφοί Ράιτ τοποθετούν μια μηχανή εσωτερικής καύσης ισχύος 16 ίππων από αυτοκίνητο στο δικό τους αεροπλάνο και κατάφεραν να πετάξουν για 260 μέτρα. Το σύγχρονο αεροπλάνο είχε γεννηθεί.

ΤΟ ΤΡΕΝΟ

   κάποτε     

Στη Γαλλία, το λεγόμενο TGV (Train a Grande Vitesse -τρένο μεγάλης ταχύτητας) είναι το πιο γρήγορο τρένο στον κόσμο, με το νέο μοντέλο να αναπτύσσει ταχύτητα 500 χλμ. την ώρα και το παλαιότερο(!) 380 χιλιομέτρων...

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ

Οι  πρόγονοι  του  Χριστουγεννιάτικου  δέντρου  μπορούν  να αναζητούν στα ειδωλολατρικά έθιμα της  λατρείας  των δέντρων .Τότε   τα  δέντρα  μεταφέρονταν  μέσα  σε σπίτια  και τα στόλιζαν για να εξασφαλίσουν  καλή  σοδειά τον επόμενο  χρόνο .Λέγεται  ότι ο Μαρτίνος Λούθηρος  ξεκίνησε  την παράδοση  τον  αναμένων λαμπών  στο  χριστουγεννιάτικο  δέντρο ,στην Γερμανία , τον 16^ο αιώνα .Η εικόνα ενός πράσινου  δέντρου την παραμονή των Χριστουγέννων , με τα αστέρια  να λάμπουν στον ουρανό από πάνω  του λέγεται ότι του έκανε  μεγάλη εντύπωση κι έτσι  τοποθέτησε δέντρο , διακοσμημένο  με αναμμένα κεριά μέσα στο σπίτι του.     Στα μέσα του 1800 , το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δέντρου είχε  επεκταθεί  ταχύτατα  σε όλο τον κόσμο .Το έθιμο γινόταν αιτία για πολλά ατυχήματα . Έτσι  μέχρι να εφευρεθούν τα ηλεκτρικά φωτάκια , οι προνοητικοί είχαν και έναν κουβά κάτω από το δέντρο , για τον κίνδυνο πυρκαγιάς .

 Το 1882 ,το πρώτο ηλεκτρικό φωτισμένο  Χριστουγεννιάτικο δέντρο του κόσμου στολίσθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης στην κατοικία του Έντουαρτ  Τζόνσον  ,ενός  συνα-δέλφου του εφευρέτη  Τόμας Έντισον . Σήμερα περισσότερα από 72 εκατομμύρια δέντρα στολίζονται  Χριστούγεννα και από αυτά ,35 εκατομμύρια είναι αληθινά δέντρα ενώ 37 εκατομμύρια είναι ψεύτικα.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ 25^η ΜΑΡΤΙΟΥ

 

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ                 ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ζ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

                                           ΟΙ ΑΦΙΣΕΣ ΜΑΣ

ΣΠΙΤΙΚΟ Ή ΕΤΟΙΜΟ ΦΑΓΗΤΟ

Τα σπιτικά φαγητά είναι καλύτερα από τα έτοιμα. Καταρχήν ξέρουμε τα συστατικά του, γιατί τα διαλέγουμε οι ίδιοι. Ενώ στα έτοιμα φαγητά δε γνωρίζουμε τι έχουν βάλει μέσα. Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είναι τόσο υγιεινό διότι, τις περισσότερες φορές περιέχουν κάποιες ουσίες που το συντηρούν , για να μη χαλάσει. Όμως κάποιες φορές μας αρέσουν περισσότερο οι πίτσες και τα σουβλάκια από τα φασολάκια και τα μακαρόνια της μαμάς ή της γιαγιάς, γιατί τα φτιάχνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να αρέσει πολύ, κυρίως στα παιδιά που παρασέρνονται εύκολα, και να θέλουν να το αγοράσουν. (ΕΛΕΝΑ  Μ.)

  Εξαιρείται η μπανάνα…

ΤΑ ΣΠΑΣΙΚΛΑΚΙΑ ΕΞΟΡΜΟΥΝ – ΜΙΑ  ΓΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ  ΚΙ ΕΚΔΡΟΜΕΣ

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 17^ης ΝΟΕΜΒΡΗ

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΥΡΟ

ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ

ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΑΣΙΚΛΑΚΙΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

ΜΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΚΟ ΤΣΟΥΡΕΚΑΚΙ

 

ό, τι πρέπει… για όλη την… οικογένεια… Συστατικά για το προζύμι:
1/3 φλ. χλιαρό νερό
1/2κ.γλ. ζάχαρη
28 γρ. μαγιά νωπή
για τη ζύμη
7-8 φλ. αλεύρι
7 κ.σ. φρέσκο βούτυρο γάλακτος σε θερμοκρασία δωματίου
1½ φλ. ζάχαρη
5 αβγά και 1 κρόκος επιπλέον για το άλειμμα
λίγο μαχλέπι κοπανισμένο ή μαστίχα ή και τα δύο
1/2φλ. γάλα και λίγο επιπλέον για το άλειμμα
λίγο ελαιόλαδο

Οδηγίες:

1. Ετοιμάζουμε το προζύμι: διαλύουμε τη ζάχαρη στο χλιαρό νερό.

2. Προσθέτουμε τη μαγιά κομματιασμένη και την αφήνουμε να σταθεί για 15 λεπτά.

3. Ζεσταίνουμε ένα πυρίμαχο μπολ, ρίχνουμε μέσα το μείγμα της μαγιάς και περιπου 2 φλ. από το

αλεύρι μας. Ανακατεύουμε καλά, μέχρι να αποκτήσουμε μια μαλακή ζύμη.
4. Μεταφέρουμε τη ζύμη σε αλευρωμένη επίπεδη επιφάνεια. Ζυμώνουμε για 15-20 λεπτά μέχρι να γίνει η ζύμη ελαστική.
5. Αλείφουμε τα χέρια μας με λάδι και ζυμώνουμε για λίγο ακόμη.
6. Αφήνουμε τη ζύμη σκεπασμένη με μια πετσέτα μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο, περίπου για 1-2 ώρες.
7. Λιώνουμε το βούτυρο σε μπεν μαρί αφαιρώντας τον αφρό.
8. Κοσκινίζουμε το υπόλοιπο αλεύρι δημιουργώντας ένα μικρό λοφάκι. Κάνουμε μια λακουβίτσα και ρίχνουμε εκεί το λιωμένο βούτυρο. Το αναμειγνύουμε σπρώχνοντας το αλεύρι προς το βούτυρο μέχρι τα δύο υλικά να ομογενοποιηθούν.
9. Χτυπάμε τα αβγά με τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν και προσθέτουμε το μαχλέπι ή τη μαστίχα.
10. Ρίχνουμε  στο μείγμα των αβγών πρώτα τη φουσκωμένη ζύμη και μετά το μείγμα με το υπόλοιπο αλεύρι και το βούτυρο. Ανακατεύουμε καλά και ζυμώνουμε προσθέτοντας λίγο - λίγο το γάλα μέχρι να αποκτήσουμε μια εύπλαστη ζύμη.(Ζυμώνουμε 20-25 λεπτά περίπου). Κάνουμε τη ζύμη μία μπάλα και την αφήνουμε να φουσκώσει σε ζεστό μέρος (σκεπασμένη με κουβέρτα) μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
11.. Πλάθουμε δυο πλεξούδες. Τις τοποθετείτε σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα ή αντικολλητικό χαρτί και τις αφήνουμε να φουσκώσουν 1½ -2 ώρες, σκεπασμένες με την κουβέρτα.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200°C.
12. Αλείφουμε τα τσουρέκια με γάλα και κρόκο αβγού (χτυπημένα μαζί με μια κουταλιά της σούπας νερό) και ψήνουμε 15λεπτά. Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 180°C και ψήνουμε για 20-30 λεπτά ακόμη, μέχρι τα τσουρέκια να πάρουν ωραίο χρώμα.

Ζωγραφίζω το αυγό

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ – ΣΠΑΖΟΚΕΦΑΛΙΕΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗ ΜΑΣ ΛΕΥΤΕΡΗ Κ.